Kroon- en brugwerk

Wanneer één of meerdere tanden te sterk aangetast zijn en niet meer voldoende houvast bieden voor een gewone vulling, moet er overgestapt worden naar indirect werk. Afhankelijk van de hoeveelheid weefselverlies er is, zijn er verschillende behandelopties mogelijk. Door de uitgebreidheid van dit type behandelingen moet hier steeds een geïndividualiseerde offerte voor opgemaakt worden.

Kroon-en brugwerk
Kronen op eigen tanden zijn noodzakelijk indien de tand in het verleden te sterk beschadigd is geweest en er een deftig structureel herstel gewenst is. In dat geval zal een kroon de betere optie zijn. De eigen tand wordt zoveel mogelijk bewaard en de kroon schuift als het ware zoals een hoes over de tand. Hierdoor wordt de tand volledig omvat en verstevigd. Bij een brug wordt er tevens een ontbrekend element vervangen. De 2 kronen die op de steuntanden komen worden dan verblokt met een zwevend element ertussen zodat de ontbrekende tand mee aangevuld wordt.

Zowel kronen als bruggen kunnen ook op implantaten vervaardigd worden als er op die plaatsen geen eigen tanden meer aanwezig zijn.

Een overlay of partiele kroon wordt gebruikt als de vulling niet meer genoeg houvast heeft, maar de kroon te invasief zou zijn voor de tand. In dit geval kan er een partiële kroon overwogen worden.

Facetten kunnen zowel in composiet (vullingsmateriaal) als in porselein uitgevoerd worden. Dit hangt af van de beginsituatie van de tanden en de wens van de patiënt.

Bij een zeer groot veralgemeend verlies van tandweefsel is er een beetlichting nodig. Het verlies van hoogte van de tanden wordt meestal veroorzaakt door sterk en langdurig klemmen of knarsen, maar kan ook door bepaalde voedingsgewoonten met veel zuren optreden. De meeste patiënten merken dit probleem pas op eens het weefselverlies zich ook op de voorste tanden begint te uiten en de voorste tanden dunner en korter beginnen te worden. De behandeling wordt uitgevoerd met vullingsmateriaal, overlays en/of kronen.